کفش استوک دار چمنی چیست

طراحی ابتدایی این نوع کفش‌ها بسیار ساده بوده؛ اما باگذشت زمان جهت توسعه این محصول با قرارگرفتن در معرض تحقیقات پیشرفت بسیاری داشته است در حالی که امروزه به یک صنعت جهانی تبدیل شده است. کفش‌های چمنی علاوه بر فوتبال برای ورزش‌های دیگری که روی سطوح چمن انجام می‌شود؛ مانند چوگان، پرتاب‌کردن و حتی طناب کشی پوشیده می‌شوند. بسته به نوع سطح زمین، نوع ورزش و حتی موقعیت یا نقش پوشنده کفش در بازی، سبک‌های مختلف این کفش‌ها و به‌ویژه ساختار میخ‌های زیرین در دسترس هستند. برای انتخاب کفش بر اساس میخ‌های سطح زیرین کفش باید به این نکته توجه داشت که بازی در چه نوع زمینی انجام می‌شود زیرا نوع میخ کفش در عملکرد بازیکن تاثیر بسیار زیادی دارد. برای مثال کفش هایی که دارای میخ های عمدتا مخروطی و بعضی مواقع تیغه ای هستند برای زمین هایی با چمن طبیعی خشک و محکم مناسب ترین گزینه برای بازی روی چمن طبیعی خشک و محکم هستند که باعث افزایش سرعت و راحتی می شوند.

برخی از آنها بر اساس طراحی کفش‌های فوتبال با زمین محکم ساخته شده‌اند و برخی مدل‌ها به طور خاص برای بازی‌های سالنی طراحی شده‌اند. برای فوتبال روی چمن، برخی از بازیکنان کفش‌های معمولی فوتبال می‌پوشند؛ اما پوشیدن کفش معمولی روی چمن، عمر کفش را کاهش می‌دهد؛ بنابراین، شرکت‌هایی مانند نایک کفش‌های فوتبال مخصوص چمن را تولید کرده‌اند که دارای میخ‌های دایره‌ای کوچک‌تری هستند. از دهه 1990 در برخی از لیگ‌های فوتبال استرالیا به دلیل آسیب‌های شدید بازیکنان در اثر برخورد با میخ‌های فلزی سطح زیرین این کفش‌ها ممنوع شده است و داوران باید تمام کفش‌ها را  قبل از شروع بازی بررسی کنند تا از آسیب‌دیدگی جلوگیری شود؛ ولی تا قبل از آن زمان اولویت اول برای طراحان شرایط آب‌وهوایی بود. امروزه قالب‌های این کفش‌ها به‌گونه‌ای طراحی می‌شوند تا میخ‌های سطح زیرین در جهت‌های مختلف باشند تا از نظر تئوری به حداکثر رساندن چسبندگی و حداقل رساندن آسیب‌دیدن بازیکنان  باشد.